نهال همیشه در دل و پیوسته در خیال...

نهال قشنگم سلام.. میدونی ادم بزرگا یه موقع هایی خیلی دلشون میگیره.. تنگ میشه.. کوچیک میشه.. بر عکس جثه و سن شون  دلشون میخواد کوچولو باشن و مثل بچه ها گریه کنن.. نق بزنن..این دنیایی که توش پا گذاشتی دخترم خیلی قشنگیا داره..خیلی هم سختیها داره.. من وقتی کوچیک بودم همیشه دلم میخواست یه خونه ی سنگی داشته باشم که هیچ صدایی رو نشنوم و تنهای تنها با عروسک هام جدا از استرس ها و گریه ها و بی رحمی های دنیا و روزگار بخندم و بازی کنم..کاش هیچ وقت بزرگ نمیشدیم.. دنیای کودکانه پاک و ساده است.. همیشه دلم میخواست زودتر بزرگ شم.. بیخودی عجله کردم دخترم ..مثل یک چشم به هم زدن همه چی گذشت..اتفاقای بد..خوب همه گذشتن..من سختی زیاد کشید...